Met onze Doos naar Zuid-Amerika..
22 november 2013.
Vanuit Perito Moreno rijden we terug naar El Calafate en vandaar uit richting Puerto Natales in Chili.
We gaan naar Torres del Paine en dat ligt in Chili. Dit is een plek waar je geweest moet zijn, dat staat in het grote boek.
Omdat we geen etenswaren mee naar Chili mogen nemen rijden we met een bijna lege koelkast en groentela naar het zuiden. We zullen wel twee dagen onderweg zijn voordat we in Puerto Natales aan gaan komen. De afstand is maar 270 kilometer maar het wordt weer grotendeels Ripio.
Vanuit Perito Moreno rijden we terug naar El Calafate en vandaar uit richting Puerto Natales in Chili.
We gaan naar Torres del Paine en dat ligt in Chili. Dit is een plek waar je geweest moet zijn, dat staat in het grote boek.
Omdat we geen etenswaren mee naar Chili mogen nemen rijden we met een bijna lege koelkast en groentela naar het zuiden. We zullen wel twee dagen onderweg zijn voordat we in Puerto Natales aan gaan komen. De afstand is maar 270 kilometer maar het wordt weer grotendeels Ripio.
We rijden terug naar de Ruta 40 en volgen die verder naar het zuiden. Voor het eerst zien we een Gaucho met zijn kudde. Hij zwaait nog even of we willen wachten. En omdat we geen dure tour besproken hebben, doen we dat. We hebben immers tijd genoeg! Maar als je al dat heerlijke scharrelvlees ziet lopen.................... je zou er bijna van gaan kwijlen.
We rijden door tot Tapi Aike, de laatste pomp voor de grens naar Chili. Het is een plek met alleen een benzine pomp met daar tegenover een politiepost. De pomp heeft nog dieselolie en we vullen de tank tot de laatste druppel. In Chili is de diesel duur!!
"Mogen we hier vannacht blijven staan?" Ja, daar heeft hij geen problemen mee. We vinden het te laat om nog door naar de grens te rijden.
"Mogen we hier vannacht blijven staan?" Ja, daar heeft hij geen problemen mee. We vinden het te laat om nog door naar de grens te rijden.
23 november 2013.
Na een heerlijk ontbijtje rijden we weer aan, nog 60 kilometer naar de grens. We zijn Argentinie zo uit. Papieren inleveren, stempel en klaar. Na een paar kilometer komen we weer in Chili aan. Daar is het druk, een touringcar vol met Belgen is ons net voor. Grappig, al die mensen moeten al hun bagage door de scan heen laten lopen, net als op een vliegveld. Maar niets aan de hand, er wordt amper op het beeldscherm gekeken. Voor ons twee vellen invullen, stempels in de paspoorten en met de controleur naar buiten. Hij klimt in de doos, opent twee kastjes en we mogen vertrekken.
We rijden naar de poort maar die is nog dicht. Anja stapt uit en maakt de poort open. En dat mag dus niet wordt ons luid te verstaan gegeven. Ja, en dan wil je helpen.
Na een heerlijk ontbijtje rijden we weer aan, nog 60 kilometer naar de grens. We zijn Argentinie zo uit. Papieren inleveren, stempel en klaar. Na een paar kilometer komen we weer in Chili aan. Daar is het druk, een touringcar vol met Belgen is ons net voor. Grappig, al die mensen moeten al hun bagage door de scan heen laten lopen, net als op een vliegveld. Maar niets aan de hand, er wordt amper op het beeldscherm gekeken. Voor ons twee vellen invullen, stempels in de paspoorten en met de controleur naar buiten. Hij klimt in de doos, opent twee kastjes en we mogen vertrekken.
We rijden naar de poort maar die is nog dicht. Anja stapt uit en maakt de poort open. En dat mag dus niet wordt ons luid te verstaan gegeven. Ja, en dan wil je helpen.
We hobbelen verder naar Puerto Natales om daar voor een lange week inkopen te doen. In Torres del Paine is niets te koop en we willen daar wat langer blijven hangen. De weg verandert in een mooie betonweg, dus daar zijn we in een uurtje. Wel jammer dat het weer zo'n slecht weer is. We gaan naar de supermarkt en schrikken van de prijzen hier. Alles is echt duur! Uiteindelijk komen we op de boulevard uit waar we voor de tourist information parkeren. We pikken er zelfs even een vleugje internet op.
23 november 2013.
"Torres del Paine, wat moet je er over vertellen Anja?" "Het zijn de torens bij de rivier de Paine." antwoordt ze. "Ik ga daar ook niet zo veel over vertellen, dan moet ik weer miljoenen jaren terug in de geschiedenis. En je weet het, dat was niet mijn sterkste vak."
"Maar het is er in elk geval wel mooi genoeg om er een Nationaal Park van te maken, en geloof me, als ze dat in Chili doen is het echt de moeite van een bezoek waard." "Nou is Chili buiten de parken al wondermooi!"
We rammelen weer verder over de Ripio en komen langs het welkomsbord. "Amper een berg te zien en we worden al verwelkomd!"
"Nou Torres, we komen er aan hoor!!!!" roept Hans over het kabaal van de radio heen. Ja, die staat weer hard omdat de weg zo'n herrie veroorzaakt. "Zullen we even pauzeren?"
"Maar het is er in elk geval wel mooi genoeg om er een Nationaal Park van te maken, en geloof me, als ze dat in Chili doen is het echt de moeite van een bezoek waard." "Nou is Chili buiten de parken al wondermooi!"
We rammelen weer verder over de Ripio en komen langs het welkomsbord. "Amper een berg te zien en we worden al verwelkomd!"
"Nou Torres, we komen er aan hoor!!!!" roept Hans over het kabaal van de radio heen. Ja, die staat weer hard omdat de weg zo'n herrie veroorzaakt. "Zullen we even pauzeren?"
We rijden het bord voorbij en een paar kilometer verder stoppen we bij een paar bomen. Doos op de handrem en Anja zet water op voor de koffie. Dit is niet vanwege een traditionele rolverdeling, meer omdat Hans de hele ochtend gestuurd heeft.
Hans gaat lekker op de bank zitten en kijkt naar buiten. "Anja, daar zit weer zo'n kromsnavel op een tak! Fototoestel!" Anja draait het gas uit, pakt de fotocamera en sluipt naar buiten. Dit heeft natuurlijk ook niets met een traditionele rolverdeling te maken, Anja fotografeert graag. En maakt vaak de mooiste foto's.
Hans gaat lekker op de bank zitten en kijkt naar buiten. "Anja, daar zit weer zo'n kromsnavel op een tak! Fototoestel!" Anja draait het gas uit, pakt de fotocamera en sluipt naar buiten. Dit heeft natuurlijk ook niets met een traditionele rolverdeling te maken, Anja fotografeert graag. En maakt vaak de mooiste foto's.
Sloom zit de kromsnavel op zijn tak rond te turen of er niet ergens een prooi te zien is. "Anja, dat wordt een saaie foto. Zo'n beest op een tak. Wat moeten we er mee. Zal ik hem laten schrikken?"
Aan de andere kant van de weg loopt een vos te snuffelen. Die beestjes wachten niet tot je een foto genomen hebt, die zijn veel te schuw.
We drinken onze koffie op en we gaan weer op pad, richting Torres del Paine.
"Best nog een eind rijden he? Kijk daar in de verte, daar zie je onze bergen al liggen. Stop even, dan maak ik een foto." Anja heeft haar camera alweer paraat. "Even kijken voor een plek om te stoppen, die bergen zijn niet zo schuw, die blijven daar wel wachten."
Aan de andere kant van de weg loopt een vos te snuffelen. Die beestjes wachten niet tot je een foto genomen hebt, die zijn veel te schuw.
We drinken onze koffie op en we gaan weer op pad, richting Torres del Paine.
"Best nog een eind rijden he? Kijk daar in de verte, daar zie je onze bergen al liggen. Stop even, dan maak ik een foto." Anja heeft haar camera alweer paraat. "Even kijken voor een plek om te stoppen, die bergen zijn niet zo schuw, die blijven daar wel wachten."
En dan worden er lenzen gewisseld, statieven gepakt en uiteindelijk is de foto gemaakt.
Eigenlijk weer een foto die achteraf rechtstreeks de prullenbak in gaat.
"Want wat doen we dan fout?" We gaan foto's maken van een berg op 25 kilometer afstand. Alsof we niet dichterbij komen en dan veel betere foto's kunnen maken. In deze valkuil vallen we telkens opnieuw!
"Eigenlijk is de foto best mooi. Zullen we hem een plaatsje op de website geven?" mompelt Hans.
Eigenlijk weer een foto die achteraf rechtstreeks de prullenbak in gaat.
"Want wat doen we dan fout?" We gaan foto's maken van een berg op 25 kilometer afstand. Alsof we niet dichterbij komen en dan veel betere foto's kunnen maken. In deze valkuil vallen we telkens opnieuw!
"Eigenlijk is de foto best mooi. Zullen we hem een plaatsje op de website geven?" mompelt Hans.
We rijden de stofwolk die voor ons rijdt achterna. En al ras komen we dichterbij. "Even een stopje inlassen?" stelt Hans voor. "Maak ik een plaatje met de Doos er op, kunnen ze zien dat we hier echt zijn."
"Dus beste lezer, als je heel goed kijkt zie je in de verte drie pieken. Puur graniet en miljoenen jaren oud. Maar als je hier bij ons blijft zul je ze nog vaak tegen komen!"
Ja, het is hier bijna zomer, overal kom je jonge dieren tegen. Een struisvogel, Rhea noemen ze die hier, met zijn of haar jongkies. "Over traditionele rollenpatronen gesproken. Wist je dat de vrouwtjes hun eieren samen in een nest leggen? En zo kunnen ze samen wel een nest met 25 eieren maken. En die vrouwtjes, die zijn niet gek, die laten het uitbroeden aan de mannetjes over. En als de kuikens dan uit de eieren komen is de eerste die ze zien hun mama. Dat denken ze. En dat is dus een mannetje. Eigenlijk kunnen die vrouwtjes rustig een terrasje gaan pakken, pa zorgt voor de kinderen. Slim bezig!"
Een stukje verder zien we een Lama met een pas geboren jong. Echt ontroerend om te zien, dat beestje waait telkens om in de harde Patagonische wind. Moet dan weer met veel moeite overeind zien te komen. Moeder doet er verder niets aan. maar zo'n kleine leert snel. "Als ik tegen mama aan leun val ik niet om."
Een stukje verder zien we een Lama met een pas geboren jong. Echt ontroerend om te zien, dat beestje waait telkens om in de harde Patagonische wind. Moet dan weer met veel moeite overeind zien te komen. Moeder doet er verder niets aan. maar zo'n kleine leert snel. "Als ik tegen mama aan leun val ik niet om."
Zie je, we komen steeds dichter bij!
Zonder zon of met zon, de kleuren veranderen constant. Wat een prachtige rauwe wereld!
"En dan moet dit toch een fantastische plek zijn om voor de rest van de dag te blijven staan." oppert Anja.
"Zullen we hier dan vannacht ook maar blijven staan? Hier in Zuid Amerika kan dat gelukkig overal, we worden hier niet weggestuurd zoals in het bekrompen Europa. Uiteindelijk doen we niemand kwaad."
"Zullen we hier dan vannacht ook maar blijven staan? Hier in Zuid Amerika kan dat gelukkig overal, we worden hier niet weggestuurd zoals in het bekrompen Europa. Uiteindelijk doen we niemand kwaad."
Een rauwe wereld? Bloemen zie je overal tussen de rotsen uitschieten. Hier een soort Papaver.
25 november 2013.
"Goedemorgen, lekker geslapen?" "Ja joh, heerlijk. Wat is het hier stil, je hoort hier werkelijk helemaal niets. Wat een heerlijke plek," antwoordt Anja. Hans heeft het water al op het gas staan, "De koffie komt er aan." De Luxaflex gaat omhoog en we worden weer overvallen door het mooie schouwspel van deze natuur. "We gaan op pad!!"
25 november 2013.
"Goedemorgen, lekker geslapen?" "Ja joh, heerlijk. Wat is het hier stil, je hoort hier werkelijk helemaal niets. Wat een heerlijke plek," antwoordt Anja. Hans heeft het water al op het gas staan, "De koffie komt er aan." De Luxaflex gaat omhoog en we worden weer overvallen door het mooie schouwspel van deze natuur. "We gaan op pad!!"
Je weet zeker al dat we van bruggetjes houden? We sparen er foto's van.
Torres del Paine. Voor 50 Euro mag je er drie dagen blijven.......... Dat is een exorbitante hoge prijs voor een Zuid Amerikaans land. Waarom? De bergen waren er al miljoenen jaren geleden, alle meren en riviertjes ook. Zoveel hebben ze er niet voor hoeven doen. "Jawel," merkt Anja op, "ze hebben de paden aangelegd". "Dat is waar," antwoordt Hans. "Maar wat zou drie dagen Efteling tegenwoordig kosten?"
Uiteindelijk zijn we er vijf dagen gebleven. "Oh ja, we hadden geschreven over onze wandelschoenen die we gekocht hadden. Je ziet het, ze worden gebruikt."
Uiteindelijk zijn we er vijf dagen gebleven. "Oh ja, we hadden geschreven over onze wandelschoenen die we gekocht hadden. Je ziet het, ze worden gebruikt."
Je bent op pagina: November 2013 Chili, Torres del Paine.
El Calafate
Tapi Aike
Puerto Natales
Torres del Paine
Natuurlijk het kaartje weer vergeten!
Links Zuid Amerika. In rood wat we al beschreven hebben, onderaan in blauw vindt je Torres del Paine.
Links Zuid Amerika. In rood wat we al beschreven hebben, onderaan in blauw vindt je Torres del Paine.
Let op, landkaarten onder aan de pagina.
Rechts hebben we het voor je uit vergroot. Grijs is de grens tussen chili en Argentinie, Blauw is onze track.