Onze doos
Ja, zo hebben we onze camper genoemd. Eerst even een klein stukje nostalgie. Ons vorige campertje noemden we "ons doosje". Onze nieuwe camper is wat groter uitgevallen, vandaar dat we die "doos" noemen.
Ons "doosje" was een LandRover 110 Td5 met een "SixPack" aluminium opzet unit. Deze unit hadden we permanent bevestigd met een doorgang tussen het woondeel en de cabine. Hij moest dus opnieuw gekeurd worden en kreeg ook een personenwagen - kampeerauto kenteken.
Ons reisverhaal door Marokko met ons doosje lezen? Klik dan op de foto van het doosje! en dan links in de balk op "Marokko".

We hebben er 8 maanden in rond gereisd. Spanje en Marokko, het is heel erg goed bevallen. Maar toch..................... we misten toch nog wel het een en ander. 4x4 auto's zijn over het algemeen een beetje spartaans. En ondanks de mooie en ruime opbouw, bleef de LandRover aan de krappe kant. Zeker als je er verdere reizen mee gaat maken. We misten toch een beetje de luxe welke we op onze boot gewend waren.
Terug in Nederland vond ons doosje binnen een week een nieuwe eigenaar. Voor ons de tijd om eens een lijstje te maken van wat we nu presies wilden hebben.
Het werd een simpel lijstje. De auto moet zo klein mogelijk zijn, maar met een vaste twee persoons slaapplaats beneden in de auto, een douche en toilet ruimte, een groot 4 pits kookstel en een wasautomaat.
Na een hoop tekenwerk kwamen we er achter dat we dan een vloeroppervlak van 2 meter breed en 4 meter lang en 2 meter hoog nodig hadden.
Dat past niet in een gemiddelde bestelauto dus we moesten een stapje hoger gaan. In LandRovers of Toyota's kun je het al helemaal niet meer verwezelijken. Een mooie oude 4x4 truck is natuurlijk heel stoer, maar met een brandstof verbruik van een kilometer of 4 per liter valt dat natuurlijk direct af. De vraag rees of we eigenlijk wel een wagen met 4 wiel aandrijving nodig hebben. Gaan we eigenlijk nog wel door zand duinen heen rijden? "Ik vind dat we al stof genoeg gehapt hebben!" was onze conclusie.
"Maar we moeten wel over slechte wegen kunnen rijden, en soms een beetje zand en stof. Je kunt dan bijvoorbeeld in bijna heel Marokko terecht. Die 4 wielaandrijving hebben we daar ook niet nodig. Achterwielaandrijving met dubbel lucht moet dan voldoende zijn. Uiteindelijk rijden in derde wereld landen ook gewone vrachtwagens met dubbel lucht en achterwiel aandrijving en die komen ook bijna overal," was Hans z'n relaas.
"Dan kunnen we op pad voor een gewone camper, die zijn er bij bosjes te koop," merkte Anja op. Dank zij internet hebben we er heel wat kunnen bekijken. "Eigenlijk blijven er niet zo veel wagens over," roept Hans na de zoveelste avond internetten, "bijna alle campers hebben voorwielaandrijving en veel te weinig bodemvrijheid en laadvermogen!" "Dus we moeten op pad voor wat anders?" reageert Anja verbaasd.
Ons hele verhaal wordt weer overhoop gegooid en een nieuw eisen pakket wordt geboren.
Het wordt dan altijd een chassis cabine met een opbouw er achter op. De meeste lichte vrachtwagentjes hebben een laadruimte van 4 meter lang en 2 meter breed, met voldoende stahoogte. Een koelwagentje zou helemaal ideaal zijn vanwege de goede warmte isolatie.
Anja vond een mooie. Die kwam van een groothandel in verse vis. "Geen goed idee Anja, die rotte vis geur krijgen we er nooit meer uit!" lachte Hans.
We zoeken verder en passen onze eisen weer aan. Techniek is belangrijk, zeker als je op plaatsen komt waar niets moderns voor handen is. Dus geen motor electronica, geen common rail diesel. Daar kunnen we zelf weinig aan repareren en de gemiddelde rimboe monteur al helemaal niet.

"Ik ben er uit Anja," zegt Hans. We moeten een Iveco hebben van voor 2001. Liefst met zo weinig mogelijk kilometers". We surfen weer heel wat avonden over het internet. Er zijn er genoeg te koop, en helemaal niet allemaal van een visboer. Het probleem is dat de meesten, ze zijn immers allemaal al ouder dan tien jaar, ruim 350.000 km of meer gereden hebben. Wel een goed teken, ze rijden ook bij die kilometerstand nog gewoon rond.
Op een avond diep in de nacht. "Hans, ik heb hem gevonden! Bouwjaar eind 2000, eerste eigenaar, weinig kilometers, een aluminium bak achterop en zelfs ook nog een laadklep. Dat gaat ie worden." De volgende ochtend bellen en op pad en 's-avonds waren we de trotse bezitter van onze nieuwe doos! Twee dagen later stond hij in onze tuin te glimmen.
We zullen jullie niet te veel vermoeien met onze afbouw perikelen, we zijn er dik 7 maanden mee bezig geweest, eigenlijk elke dag minimaal een uurtje of 5.
De buitenkant was best wel snel klaar. En met de finish door Hans z'n dochter Margriet aangebracht, ziet onze doos er puik uit!
Maar het meeste werk is toch het interieur en de technische installatie.
We hebben de eerste levensbehoeften ingebouwd. Een kookstel (ja 4 pits) een nood toiletje en een bed. Wel al de kastjes, maar geen deurtjes. En ons olie kacheltje uit onze boot.
De vloer vol met vouwkratten, een verdwaald Camping Gaz flesje en een jerrycan met water.
Klaar voor onze "proefreis." Op naar de Vogezen. Je hebt daar smalle weggetjes, zand weggetjes en veel hellingen. En het is er mooi!

Na een hele leuke tocht waar we weer veel geleerd hebben tijdens de cursus navigatie met de GPS, gaan we weer verder met de afbouw van onze doos. Navigeren hebben we al jaren aan boord van onze boot gedaan, maar over de weg is het toch weer een beetje anders! We bouwen de rest van het interieur in, de tanks, de bedrading en ga zo maar door.
En dan: Op naar de keuring bij de RDW.
"Alles is in orde mijnheer, alleen is de auto wel een beetje zwaar. We komen aan de 3370 kg. Nog wat spulletjes er bij en een passagier en je zit boven de 3500 kg. Technisch mag de auto veel meer hebben, zullen we hem op dat hogere gewicht inschalen?" was het relaas van de keurmeester.
Hans dacht er even over na. Dit gewicht houdt in dat je alleen met een vrachtwagen rijbewijs mag rijden. Gaan we niet op het hogere gewicht zitten, dan zijn we altijd in overtreding. Dat gaat natuurlijk altijd fout. "Ja, laten we dat maar doen," antwoordde Hans. En sindsdien mag Anja er officieel niet meer in rijden totdat ze haar vrachtwagen rijbewijs gehaald heeft. Hoe krom kan het zijn! Regels dus..........................
Inmiddels is de auto klaar. Nou ja, klaar is die natuurlijk nooit.
"Wat is er dan allemaal gedaan?" zul je denken. Wel om het kort te houden:
Alle wanden, plafond en vloer zijn geisoleerd met 6 cm schuim. Het polyester dak is vervangen door aluminium. De laadklep is in delen verkocht. We hebben nu ook een aluminium achterwand. Dus heel onze doos is van aluminium! In de achterwand een frame voor montage van de twee reservewielen. En onder die reservewielen een beugel waarop onze motor past. Makkelijk om straks een weggetje uit te zoeken of op pad te gaan als de Doos op een mooi plekje staat.
In het dak inbraakvrije vluchtluiken uit de watersport.
Kunsstof kozijnen in de wanden, met dubbel glas. Groot genoeg om naar buiten te kijken, te klein en te hoog om naar binnen te klimmen. Via een dikke schuifdeur kunnen we van de cabine naar ons huisje. En als die deur dicht is kan er niemand meer bij ons en onze spulletjes.
Onze Dickinson dieselolie kachel houdt de kou buiten.
Een boiler die het douche water warm maakt dmv het koelwater van de motor of via de 1500 Watt omvormer. En voor als we aan de incidentele paal staan een laadautomaat.
Een gas kookstel met 4 pitten, wasautomaat voor 5 kg was.
Koelbox en een diepvries, allebei met een compressor. Het kost allemaal energie, dus hebben we zonnepanelen op het dak. En we bewaren die zonnestroom in 300 Ampere Optima accu's. En natuurlijk schijnt niet altijd de zon. Maar dat hebben we ook niet nodig, als we rijden laden de accu's natuurlijk ook op.
We hebben een douche met een echte thermostaat kraan en een spoeltoilet met een versnijdings pomp. En natuurlijk ook vuil water tanks. 140 liter voor de afwas en de douche. En voor de toilet een aparte tank van 70 liter. Om de vuilwatertanks vol te krijgen hebben we ook twee schoon water tanks. 300 liter samen.
Dat weegt allemaal wel wat. Dus hebben we aangepaste vering. We mogen nu bijna 5,5 ton op de weegschaal zetten! (kentekengewicht) En andere banden met een grotere hoogte en een hogere load index. Hij staat nu lekker fris 10 cm hoger op z'n pootjes. Met onze extra dieseltank komen we uit op 175 liter. Daarmee komen we dik over de 1200 km en dan hebben we steeds nog een beetje reserve.
Volgende week vertrekken we voor een wat langere proefreis! Kijken of hij niet uit elkaar valt............................ Waarheen? Wat dacht je van Griekenland en Turkije? Vooral in Turkije kunnen we zien of alles inderdaad niet uit elkaar valt!
We gaan jullie zeker weer op de hoogte houden!

Onze proefreis: